Ne de çabuk geçer zaman, durup geriye bakanların nezdinde. Geçmez denen şeyler mazide kalınca anlar insan zamanın acı mizahı olduğunu. Bazen dakikalar geçmezken aylar, hatta yıllar geçer. Lisede üç dakika kalan teneffüs zilinin iki sene sonra çaldığını da hatırlarım, bunun üzerinden henüz altı dakika geçtiğini de. Zaman akar, insan büyür, akrep ile yelkovanın yarışında kaybeden hep insan olur. Sonra da gülerek yaşananlar ağlayarak hatırlanır, ama bazen de ağlayarak yaşananlar gülerek... Zaman karşılığında kimi para, kimi de anı alıp biriktirir. Ve bir sır vereyim, anı biriktirenlerin acı da olsa gülümsediğini gördüm.
