Bu sofranın en köşesinde
En yavaş halimle
En yorgun yerimden sızımla
Avazım sessizleştiği kadar sazımla
Firari meselelerden inatçı sevgiliye
Ya hu! Şöyle bir haykırsam
Nereden nereye?
Beti benzi atmış ömrümün
Ey sevgilinin gülleri! İşte şimdi solun!
Bir sokak ötede boğuldum
Boğazımı kestiler de anca haber oldum
Hep bir intihar mevsiminde dondum
Ellerimle ittim kendimi
Yine kendimden başka alemlere soğudum
Kaldır kadehi, yılgın bir bakışla
Beni ve anılarımı alkışla
Akşamın huzursuzluğunu bozar güneş
Yeni bir sıkıntının elini tutmuş getiriyor
Bir keresinde yaşamıştım
E hani! Bu günler neden hiç bitmiyor?
Burnumu masaya koysam alkışlanırım
Korkmayın! Ben dumanlara da aşığım
Sizler kere gördüm sizleri
Ne yalnız ne de alışığım
Anladım ki ben yalnızca kısacık bir yoldayım
Samet Karabulut
2024-02-20T13:11:05+03:00Melankolik bir şiir. Kaleminize sağlık. Çok begendim.