İbrahim'e
Adımı bildiği bir tevatürdü gözleri
şehrinde gezinirdim
sabahları birer aşk inkılabı olurdum
ona bakınca ben gizlice
karanfil saklardım alnımda
üşüyen bir cepkenim oluşurdu
yangın yeri iken göğsüm
Sanki içimde İsa ipekli çarmıhta dua eder gibi olurdu*
Ekmek almaya giderdim güzleri
cadde de yüzünün hendeği
intifal mi şimdi bu yaptıkların
rimeli akmış bir yara kirpiğimde
bunca şiire ne gerek vardı
düşmeden tutsaydın yaralarımı
zaman pullanırdı aramızda
şeyhim olurdun sevmelerime
bir menekşeden bahissizce
mektuplarınla öpüşürdük seninle
kutsal cumartesi gecelerinde
yüz yıllık ibrani bir şarkıyım bugün
ellerimin kınası galata'da köprü
sana söyleyemeyecek çok şeyim var
kavuşmak besmelesiz oluyor
allah vuruyor mesela
babamdan kalma yaralarımı
bir de ağlamaklı bir kurşun çöküyor
puslu bir filistin gecesinde
içim kaynıyor
dantel oluyor göğsümdeki acılar
acım çok acıyor
Sanki o an Allah yüzüme çiçek açtıracak gibi oluyor*
Yarın Dergi /20*
