Birlikte kavga ettik, tartıştık,
Diğerimiz hiç barışmadı.
Belki çok acı çektik birlikte,
Diğerimiz katlanamadı.
Birlikte atlattık ölümleri,
Senin gözün hep arkada kaldı.
Ne kadar azaltmaya çalışsak,
O kadar büyüdü sanrılarımız.
En çok sen yoruldun, her zaman haklıydın,
Hep doğruydun ve hiç şikayet etmedin.
Ben bir fidan, sen koskoca çınardın,
İkimiz de devrildik ama,
Ben ufak meltemle, sen korkunç yıldırımlarla yıkıldın.
Ve en son,
İkimiz de başımızı koyduk, uyuduk,
Ama sen hiç uyanmadın.
