Sahne 1
Bir çığlık yaratıldı Tanrı tarafından. Ateşi barındıran.
Duyanlar kandı, görenler yandı. Büyük boy miğfer, düşlerini kapatan.
Atları vardı, süvarileri vardı, varlığını şiirle tanımlardı.
Aşktandı, ilk kavgası, ilk yenilgisi. Zaferlere hasret bir kahramandı.
Göklere sıçratınca ateşi, hiçliğin ortasında, simsiyah bir gündüzün içinde,
Tanrısız, kadınsız, şarkısız… demem o ki yapayalnız kaldı.
Sahne 2
Bir şehir yaratıldı Tanrı tarafından. Bir kadınla bir adamı barındıran.
Ateşten önceydi miladı. Bulutlara sinmemişti daha yanık et kokusu.
Adamla kadın, kadınla bebek, bebekle uzun saçlar, saçlarla daktilonun icadı.
Elçiler türedi, fermanlar türedi, matruşka şehirler, hepsi birbirine benzer.
Büyüdü zamanın içinde bebek, saçlar, daktilo.
İsmi taşındı bir kuşun kanatlarında.
Adela, Adela, Adela.
Neden gözlerin bu kadar benzer yalnızlığa?
Sahne 3
Ruhunu nasıl söndürdün her şeyi yakıp yıkarken?
Ellerinde isler neyin nesi? Ne zamandan beri yazarsın ıssızlığındaki bu garip sesi?
Ateş, kaçış, su, batış.
Bir sone yaratıldı Tanrı tarafından. Adela ve ateş barındıran.
Adela uzaklarda bizden. Bir deniz şehrinin kasabasına ışık sağlar saçları.
Ölüler ışıl ışıl gömülür ,yüzme bilmezken, sularına.
Sahne 4
Baktı gözlerime. Bir sebep bulmadan yaşamak için.
Baktım gözlerine. Ben miyim yakan, sen misin yeryüzünü soğutan?
Kış. Zalim ve kimsesiz. Boynunda asma bir kilitli zincir. Çöz beni yokluğundan.
Adela. Uzun bir gecenin şerbetlenmiş günahı. Tatlı mı tatlı. Yedikçe kanılan.
Baktı avuçlarındaki ateşe: seni hatıralarımda görüyor gibiyim.
İzi kalmış bir yara gibi. Unutulan. Baktıkça hatırlanan.
Sahne 5
Bakışların sıkışıp kalmış anahtar deliğinde Adela.
Sahne 6
Bir ses seke seke yürüyor boş sokağımda. Kimseye ait değil.
Sahiplenirdim olmasaydı hüznü çağrıştıran şarkılarım.
Sahne 7
Kahve çekirdeğinde dolanan kurtçuk,
Kitap aralarından sarkan imgelere yuvalanır.
Sahne 8
Ruhum, neden bu kadar durgunsun?
Her şey beslerken seni, sen bir başka
Bir başka bedenlerde bulunmuşsun.
Sahne 9
Bir gemi yaratıldı Tanrı tarafından. İçinde asimetrik kamaralar barındıran.
Binip gitti herkes, bu düzensizliğe bakmadan.
Sahne 10
Bir zaman yaratıldı Tanrı tarafından. Geçmişle geleceği bugünde barındıran.
Var olmaya çalışırken beni yokluğuyla kandıran.
Kırlangıç
2024-02-20T23:25:09+03:00Çok hoş, çok ilham verici... Christophe Luciani'nin Ballerina'sını anımsatıyor bir taraftan. Kaleminize sağlık.