Andayım

Geceler ile gündüzlerin tek farkı güneşin doğuşu olabilir şimdilik. Henüz gölgede kaldığımdan pek verim alamıyorum. Ama olsun güneşin doğacağını bilmek de bi umut.

Yolu yarıladım gibi geldi. Hızlı mı yürümüşüm? Sanki ne acelem varmış. Hayatı yaşamak hep bi sonraki adıma koşmak değildir, önemli olan o adımı yaşamaktır diye okumuştum bir yerde. Bunlar benim cümlelerim tabi orijinali daha farklı olabilir. Bi durup düşünmüştüm, ben hiç ana odaklanmıyorum. Bulunduğum konum hep kötü, hep daha iyi olmalı, daha iyisi için uğraşmalıyım. Şimdi duruyorum, ama valla duruyorum daha da duramam öyle bi durmak, andayım diyorum. Pat bu sefer de kaygı başlıyor... Ya yarınlar nolacak? diye. Canım biraz bi nefes mi alsaydım acaba :) hani dünleri yeni bitirdik bu ana gelmiştik mis gibi duruyorduk, yaşayacaktık hani sonuna kadar? Yok, tıpkı annemin telaşlı uyandırışları gibi aniden koparıyor beni andan. Ne zor şeymiş anda olmak.

Fırsat kovalıyorum. Normalde hayır diyeceğim, hımm biraz düşüneyim diyeceğim şeylere basıyorum okeyi. Tamamım her şeye şu an. İçimde olmasa da tıpkı "BayEvet" gibi mümkün mertebe onaylıyorum her şeyi. Yeni şeyler geliyor başıma. Yeni insanlarla konuşuyorum. Hatta yeni konular dönüyor. Başka bir versiyonuma göz kırpıyorum. Böyle de olabilirsin bak istersen bu da sana çok yakıştı diyen bir tezgahtar edasıyla yeni versiyonumu sindirmeye çalışıyorum.

İçeride işler yolunda. Bir karar aldım olumlu cümleler kuracağım. Çünkü fark ettim ki hep olumsuz konuşmuşum.

Dün eski günlüklerimi okudum. Çocukluğumdan beri yazarım. Öncelikle söylemem gerekir ki ben çok komik bir kızım. Ve depresif. Peki neden? Bilmiyorum ama bu hep böyle gitmiş. Demekki bunu kırmak lazım bir yerde diye düşündüm. Çünkü aslında gerçekten eğlenceliyim. Sadece başkalarına olduğu kadar kendime yansıtamıyorum bunu. Hani şu dayak yemekten morarmadık yeri kalmayan ama kendine kızdığında ilk kendini yumruklayanlar olur ya onlar gibiyim. Vardır bunda da bi hikmet. Her şey de benim suçum olacak değil ya.

Velhasıl kelam, buralarda bir duraklama dönemi yaşanıyor. Neredesin diye sorarsanız, andayım. Dilerseniz sizi de beklerim. Öylece duruyoruz, zor bişi de değil. Ben iyi şeyler düşünüyorum...