Uğurlanırken 

Bir yanı unutulur insanın 

Birini zamana teslim etmenin

Teminatıdır bu


Oysa benim uğura ne ihtiyacım var

Evimi unuttum

Taşındığımdan beri orda olan mezarı

İlktir soruyorum

İlktir 

Boğaziçi bir nehir değil

Şehrin peçesi diye çemkirirken

Galata kumdan saklanıyor

Ve hançerler yıkılmaz diyorum

Kınına küser

Göğsümün suyu olur kendi

yeşil bir Hançer kızı hançer


Plastik çiçekleri sulamamla

Bu durumun bir ilgisi yok

Saksı ateşi uğurluyor benim tavrımla

Yandığını unutuyor toprak

Biz sizi balçıktan

Şekil verilmiş bir çamurdan 

Biz sizi kendi içinizdeki boşluktan

Sizi unutulan şeylerin güzelliği konusunda uyardık


Bak bu kaldırım taşı kafamda

Uçmanın sırrını taşırdı 

Uğurlandı

Bak bu musalla

Kimi yakasızların bile cebinde bir karanfil

Olarak uğurlandı

Oysa ne gerek var ağzıma

Mesela bu da dünya

Bir düşme haritası olarak uğurlandığım yer


Kim olsa kendi yerinde

Mumların da canı var

Nefesim de buraya kadarmış der