Hadi!

Yelken açalım sebepsiz mutsuzluklara

Adım adım, arşın arşın kasvetli sokaklara.

Hadi kadeh kaldıralım haksızlıklara

Mayhoş tatsızlıklara.

Güçsüz kalmalarımızı sevelim en baştan.

Uykusuz gecelerin geçimsizliğine sarılalım,

Her gece.

Ve her gece yeniden ağladığımız geçmişimize 

Ağız dolusu küfürler ederken,

Bazı gülümsemelerimizi de yoktan sayalım.

Unutalım geleceğin belirsizliğini,

Umutları raflara kaldıralım.

İçtiğimiz sigarada, bir kadeh rakıda

Cevap bulduğumuz soruların virgüllerinde duraklayıp,

Bir kere daha kaçıralım anın ruhunu.

Düşünmeyelim ne var ne yok dünyada,

Yattığımız yerden kenetlenip izlediğimiz yıldızların,

Anlamayalım doğuşunu kozmosun.