Bir şubat ayı Ankara ayazı
Dizlerimin üzerine kapanmış hıçkırıklara boğuluyorum
Gün batıyor işte,
Sahi benim günüm çoktan batmıştı.
Sigaram tütüyor,
Bir daha ve bir tane daha...
Gökyüzünün karanlığı maviye dönüyor,
sanırım gün doğuyor
Sahi bana ne zaman gün doğar?
Titriyorum, donmuşum iliklerime kadar
Epey aç kalmış olmalıyım gözüm kararıyor,
Yo, hayır sanırım hayatım kararan.
Sürükleniyorum oradan oraya
savruluyorum bir taraflara
İşte burada, hemen yanı başımda,
Çıldırmış olsa gerek bağırıyor, küfürler savuruyor,
Sahi kim ne yaptı bu yabancıya?
Bu yabancı da kim?
Ah hayır bir çift zümrüt göz
Nereden tanıyorum onu...
Hadi yak bir tütün daha,
Gün aydınlığa kavuşmadan,
Zümrüt gözler birbirine değmeden yak bir tütün daha,
Ve sonra izleyelim kendini kaybeden bu insanları,
Gözü dönen bu insanları izleyelim
Son bir kez daha......31.11.2022
narinhanım
2024-03-22T02:52:49+03:00Güzel yorumunuz beni mutlu etti teşekkürler.
Sinyora Senyorita
2024-03-22T02:43:08+03:00Hem Ankara'da hem zihniniz ve kalbinizde gezmiş bulundum okurken, müsaadenizle