Niyetim kafa bulandırmak değil aslında

bazen kendi kendime konuşuyorum o insan karşımdaymış gibi.

Yani seninle de çok kez konuştum.

Aman sakın yanlış anlama ha!

kinimi dökmüyorum sana

Ne kinim var ne nefretim

Hatta kızgınlığım bile kalmadı

Aynı güzel duygular gibi kötü duygularım da yok artık

Ha bazen atışıyorum seninle ama biraz sivri dilliyim sadece.


İşin özüne gelirsek eğer

Çok kez beni anlamanı bekledim

Sonra bunun imkansız olduğunu anladım.

Çünkü farklıyı, Çok farklıyız.

Ben her zaman duygularımı yoğun yaşayan biri oldum.

Sevdim, çok sevdim

Öfkelendim, çok öfkelendim.

Karşımdakini de hep öyle sandım.

Bak işte orada hata yaptım.


Ama sen suçlu değildin bu konuda

hayatı anlama biçimimiz hep farklı oldu, öyle de olacak.

Ta ki o zaman gelene denk...

Bir gün gelecek, şu anda anlamadığın

Söylediğimde sana boş gelen her şey

Bir gün kafandan hiç çıkmayan düşünceler olacak.

Belki 5 belki 10 belki de 20 sene sonra...


İnsanlara yüreğimle bakıyorum bu sebepten

İnsanların hep içini görüyorum, ruhunu görüyorum

Kimsenin fark edemediği şeyleri görüyorum.

Bazen bu bir ayrıcalık gibi görünse de Çoğu zaman bir zulüm gibi.



Ben şiirle büyüttüm ruhumu

sonra ruhum bedenime sığmadı, sığamadı

İşte bu yüzden anlayamıyorsun beni

Fakat öyle bir zaman geliyor ki insanın ömründe

Fani olan her şey değerini yitiriyor,

hataların, pişmanlıkların

Yaşanmışlıkların ve yaşayamadıkların aklından çıkmıyor

İşte o zaman geldiğinde çok zor olacak.

Dilerim ki acımı hissedesin.