Kendime bir söz vermiştim,

Bu sana son şiirim.


Karşında dikilirken,

Aramızda devasa bir duvar beliriyor.

Ne kadar yakınlaşırsak,

O duvar daha da kalınlaşıyor.

Yıllarca denedim

Ne zaman yıksam bir parçasını,

Baştan ördün tüm duvarı.

Sana ulaşmam

Bu kadar zor olmamalıydı.

Artık yoruldum.


Geçici bir heves olma fikrini

Reddediyorum, beni unutmanı istemiyorum.

Sen de bilmelisin ki

Aklımda ve gönlümde

Ömrümün son dakikalarında bile

Anımsayacağım bir yerin olacak,

Kuşkusuz.


Bu bir aşk değildi.

Belki bir gönül bağı

Belki derin bir arkadaşlık

Güçlü bir sırdaşlık

Bilemiyorum.

Emin olduğum şeyler var yine de

Senin varlığın bana

Tanıştığımız ilk andan bu yana

Kendi evimden bile daha tanıdıktı.

Sanırsam bu tek taraflıydı.

Bir zamanlar seni sevdiysem

Bu benim ayıbımdır

Tüm bunlar bana yasaktı.


İçimde yer eden

Çok insan vardır bu dünyada

Ama çok azını tutmak isterim

Sonsuza dek orada

Ve isterim saklamak

Dünyada geriye kalanlardan

Kimse zarar veremesin

Kimse kıramasın

İncitemesin.

Sen de böyleydin işte.

Benden nefret edersen bile

Bu vedadan sonra

Ayağına taş değmesin

Yanaklarına bir damla acı yaş düşmesin.


Başta ben de inanamadım kendime

Senin de hemen inanmanı

Beklememeliydim belki de.

Korktum kendimden

Korktum sevmekten

Kalbimin pır pır etmesinden

Bir sözünle kendimden geçmekten

Sana karşı gardımı bir an olsun düşürmekten

Hep çok korktum ben.

Şu söylediklerime bir bak

Beni gerçekten tanıdığına emin misin?

Çünkü doğru anlıyorsam eğer

Durum senin için böyle değilmiş meğer

Şu olanlara ve olamayanlara bir bak

Beni gerçekten anladığına emin misin?

Cevabın evet ise

Sen her şeyi birbirine karıştırmış,

Hiçbir sorunun cevabını

Doğru bilememişsin.


Kendimi senden koruyamadım

Seni sevgimden koruyamadım

Sana kızdığımla kaldım

Bu kızgınlıkla içimdeki tüm canlıları yaktım

Beni anla.

Kendinden nefret eden birini

Sevdiğim bunca zamanda

Sevgimden nasıl nefret ettiğini anla.


Ya da dur,

Sen beni sakın anlama.

Şu an zamanı değil.

Kendine acımanın hiç sırası değil.

Ama aklında olursam

Bundan yıllar sonra

O zaman bu cümlelerimi hatırla

Tam o an beni anla.

Hiçbir işe yaramayacak olsa da

Ruhuma bir soğuk su serpilecek

Dünyanın öbür ucundan

Hissedeceğim varlığını

Bizi, senle beni

Hafife alma.


Yazarken kafam karışıyor

Düşünürken aklım allak bullak

Olumlu bir yönden göremiyorum halini

Yüreğime yapışmış

Gittikçe büyüyen bir ağırlık gibi

Kazısam da çıkarsam

Ellerimle parçalasam

Olmuyor

Olacak iş değil.


Kendime bir söz vermiştim

Bu sana son şiirim.

Unutmamak için defalarca tekrar etmeliyim.


Beni bırak, gideyim

Demeyeceğim,

Zaten sen beni tutmayı

Hiçbir zaman istememiştin

Benim kollarım ikimizi birden

Sırtlamış taşırken

Verdiğim huzursuzluk için

Özür dilerim,

Bunları söylerken samimiyim.

Sen de bu kitabın kapağını kapa artık

Çiz üstünü satırların.

Artık sonuna geldik,

Denediğimiz yolların.


Kısa zamanlı uzun hikayemizde

Bu sana ilk ve son kez sevgilim deyişim.

Kendime bir söz vermiştim.

Bu sana son şiirim.

Elveda sevgilim.