sanatın da bir kalbi vardır. ama bir farkı da şudur ki insanınkinden, saf ve temizliğidir. sanat olmasaydı var olabilir miydik, yaşantımıza anlam katabilir miydik? tüm sorulara bulunurken bir cevap, sanat kendi içinde kimi zaman bir çıkmazdır. çözülmeye bırakmıştır kendini, çözebilirsen ne hoş!
sanat orada burada durup keşfedilmeyi beklemez. görmeye göz, bakmayaysa kalp gereklidir. incitmeden yaklaşmalıdır ona, usulca.
"sanat, ona muhtaç olana değil, sahip olana aittir"
