Çok düşününce düşünmüyosun mantıklı
Sana söylediğim son sözü geri almalıyım
O söze inandım ve sensiz olamadım
Bitti aşkın yük oldu bana kalan hayatım
Son gördüğün gibi değilim çok değiştim
Sandım ama değişmedi kaderim
Ruhum aynı ve ruhtan gelen bir şey değil mi
Artık beni yordu ve bitirdi
Gittiğim yol değildi
Neden meleklerim bu kadar gecikti
Bazen durdum ne kadar kalabalık olursa
Aklım hangi birini düşünsün
Onca şey var belki de milyarlarca
Seni hiç suçlamadım kendimi suçladığım kadar
Ne intikam ne aşk kaldı edemedim de nefret sana
Geçirdiğim günler güzeldi seninle gittiğinde ölümden beterdi
O kadar güzel günler seninle geçirdiğimizi düşünürken
O kadar güzel günler artık aklıma gelmezken
O kadar güzel olmana rağmen o kadar kötü geliyorsun bana
Kasvet etrafta zaman çalıyor her bir akrep yelkovan karanlık bir ortamda
İsmim Rell ama o zaman gerçek biri bile değildim
Kendimi kandırmak için kendimi mi eğittim
Aşk deyince hatırlamak istemiyorum seni
Aşk çok karanlık geliyor hatırlayınca seni
O kadar sevdim ki olamıyorsun eskisi gibi
Ver bana geri almış olabilirsin tüm sevgimi
İstiyorum geri
İstemiyorum seni
ne düşünüyorum bunca zaman ne var aklımda
Kafamı yavaşlatıyorum düşünmek istemem çokça
Müziği açıyorum ne çaldığını bilmiyorum kafamda
beni gördüğün gün tanrıyı bile görebilirdin o anda
Hissediyorum vermiş gibi bütün sevgilerimi
Belki de yanlış yapıyorum söyleyerek bu sözleri
Sevmek istiyorum kendimden başlayarak böyle yaşayamam kendimi sevmeden kalarak
Ver bana sevgimi
Yeniden inşa etmeliyim belki de
Yanlış terimdi sevgi var etmeliyim içimde
Sevgili kalbimde Rell yakmalı bu ateşi
Belki de bu aşk bana ait bile değildi
Ne olur Bilmiyorum
yanlış mı yapıyorum
mantıksız kalıyorum
ne için yaşıyorum
Bir aşk yarattık kendimize
Bilmiyorum nereye gitsende
Olsam da İzmir de kendini taşıyorsun kendinle
Kötü davranmadığımı biliyorsun sana
Eksildim ve eksik kaldım sonunda