Çok düşününce düşünmüyosun mantıklı 

Sana söylediğim son sözü geri almalıyım 

O söze inandım ve sensiz olamadım

Bitti aşkın yük oldu bana kalan hayatım


Son gördüğün gibi değilim çok değiştim

Sandım ama değişmedi kaderim

Ruhum aynı ve ruhtan gelen bir şey değil mi

Artık beni  yordu ve bitirdi

Gittiğim yol değildi 

Neden meleklerim bu kadar gecikti


Bazen durdum ne kadar kalabalık olursa

Aklım hangi birini düşünsün

Onca şey var belki de milyarlarca 

Seni hiç suçlamadım kendimi suçladığım kadar

Ne intikam ne aşk kaldı edemedim de nefret sana

Geçirdiğim günler güzeldi seninle gittiğinde ölümden beterdi

O kadar güzel günler seninle geçirdiğimizi düşünürken

O kadar güzel günler artık aklıma gelmezken

O kadar güzel olmana rağmen o kadar kötü geliyorsun bana

Kasvet etrafta  zaman çalıyor her bir akrep yelkovan karanlık bir ortamda

İsmim Rell ama o zaman gerçek biri bile değildim

Kendimi kandırmak için kendimi mi eğittim

 


Aşk deyince hatırlamak istemiyorum seni 

Aşk çok karanlık geliyor hatırlayınca seni

O kadar sevdim ki  olamıyorsun eskisi gibi

Ver bana geri almış olabilirsin tüm sevgimi


İstiyorum geri

İstemiyorum seni


ne düşünüyorum bunca zaman ne var aklımda

Kafamı yavaşlatıyorum düşünmek istemem çokça

Müziği açıyorum ne çaldığını bilmiyorum kafamda 

beni gördüğün gün tanrıyı bile görebilirdin o anda


Hissediyorum vermiş gibi bütün sevgilerimi

Belki de yanlış yapıyorum söyleyerek bu sözleri

Sevmek istiyorum kendimden başlayarak böyle yaşayamam kendimi sevmeden kalarak


Ver bana sevgimi

Yeniden inşa etmeliyim belki de

Yanlış terimdi sevgi var etmeliyim içimde

Sevgili kalbimde Rell yakmalı bu ateşi 

Belki de bu aşk bana ait bile değildi


Ne olur Bilmiyorum 

yanlış mı yapıyorum 

mantıksız kalıyorum

ne için yaşıyorum 



Bir aşk yarattık kendimize  

Bilmiyorum nereye gitsende 

Olsam da İzmir de kendini taşıyorsun kendinle


Kötü davranmadığımı biliyorsun sana

Eksildim ve eksik kaldım sonunda