Hastalıklı, bozulmuş sesin

Kameri yırtan yankısı

Kusursuz kulaklarda.

Çaresiz çırpınışlar doğdu

At Sineği kanatlarında.


Doğumlarca öldürdüm onu.

Baharın rengini beklerken

Gördüğü ilk ışıkta

Çırpınışın anlamını ararken

Öldürdüm.


Yaşamak ister At Sineği,

Bir tutsaklık tek çıkıştır bazen.

Ölmek ışığıdır doğmanın.

Ve yolu yoktur artık

Huzurlu uykuların.

Tüm iğrençliğiyle çırılçıplaktır

Yaşam...


Mutlu bir yılın ertesinde,

Parıltılı bir baharın ortasında

Yemyeşildi yeryüzü.

İyi olan her şeyi hak eden

Bembeyaz o bulut

Giymişti artık mantosunu.

Gidiyordu uzak parlaklıklara.

Her şey berrak ve kusursuzdu.


Yakımlar

Apaçık

Kanatlarında sersefil.

Ölmeye karşı yemyeşil,

Apaçık

Çırpımlar.


Tümelde sessizliği aralarken öldü,

Çabalarken öldü At Sineği,

Terk-i pisliğinde yaşamaya çabalarken.


Bazen ay ışığının fısıltılı andıçlarında,

Bazen boğaz yakan çığlıkların

Esrik yansımalarında,

Bazen soğuk bir bekleyişin

Şeyleri kıran aldırışsızlığında.


İhanetin boğuk mavisinden,

Uykusuz gecenin sessizliğinden,

İnsani bencilliğin

Tepkisizliğinden dirildi At Sineği.

Yırtarak varoluşun

Tüm çaresizliğini.

Bitimsiz olanın mahkum yeşili

İşkence ertesine dirildi.


Döngüler boğulmadan yine

Öldürecekler vakitlice.

Sonu olmayana nasıl boyanır

Sevilmeyen canın yemyeşili?

Söylesene kuşkunun gizlisini

Suskun, küçük At Sineği.


31.01.2022 Onur Berkay Yapıcı