loş siluetler ardında

saklanmış üç beş gulam

ey budala ne diye saklarsın hala suretini

getirsene mabedime akşam sefanı

vakit doldu, tan ağardı

kara bahtım uyanmaz mı?


ben ilk değilim

yıkıla ki dağlar

taşa ki denizler

sonda olmayacağım

vaktiyle vicdanım hür

hasret perdem tül

burası benim alanım pir!


burası benim alanım!

basitliği ya da üstünlüğü

çocukluğumun yenildik çığlığı,

trajedisi ya da komedisi

sürekli bir döngünün örneği,

sen ya da ben

kapitalist dünyanın

adalet terazisi