rüzgar beni es geçerken

ay biraz daha ışıltısıyla

seni baştan gösterirken

hayal gerçeklere bulanmışken

tanrı bizi seyrederken

gün doğmadan 

sevilmezsem

güneş doğsun sevgilim

üzerimize doğsun

gök parlasın ışığın sönsün

gerçekler bulsun beni

terk etsin tüm hayaller

bir ben kalayım kendi başıma

yaksın gün ışığı gözlerimi

baktıkça seni hatırlayayım

düş kadar güzel gerçek kadar acı

kabus gibi gerçek

ya da baştan aşağı

bir sen güzel 

bir ay ışığı...