Ölü bir kuşun tüyü gibi eleştiriyor hayat,
Yaşamımı.
Sakinim ve hafif...
Ilık sulara bırakabilirim gövdemi,
Ve bakabilirim saatlerce yıldızlara.
Saçlarımı uzattığımda,
Yeni bir ana tema beliriyor şiirimin gizli tablosunda.
Bunlar yalın ayak, çaresiz gölgelerdir.
Dişler bileklerimden ruhumun sevincini.
sakinim ve hafif...
Ilık sulara bırakabilirim gövdemi.
Ve iyileşir, kabuğumu atarım.
Herkesin bildiğinden daha fazla acım yok.
Ama bugün daha gür kahkahalar atabilirim.
Kirletilmiş gömlek kadar usluyum.
Yeni şeyler yazabilirim,
Ama eskiler hoşuma gidiyor.
Sakinim ve hafif...
Ilık sulara bırakabilirim gövdemi.
Gözlerim aynaya baktığında,
Dünün yansımalarını görürüm.
Acırım, üzülürüm, kederlenirim, iç çekerim...
İçime kadar çekerim.
Yerim, yutarım, sindiririm.
Alışırım, unuturum, gömerim.
Mezar taşını bile yaparım gözlerimin.
Ay ışığı Sonatı çaldırırım,
İçimdeki bahçelere.
Gülleri solmuş olur ama yaparım.
Sakinim ve hafif...
Ilık sulara bırakabilirim gövdemi.
Sürüklenirim, akarım, otlara değerim,
Hayvan dudaklarına değerim.
Yabanıl kokarım yani.
Ama
Sakinim ve hafif...
Ilık sulara bırakabilirim gövdemi.
Ellerim bırakabilir beni,
Başka yerler isteyebilir şiirim için.
Korkak olurum.
Saplanırım, kalırım.
Toprağın eğimi hapseder içine kaçmış gözlerimi.
Çok kötü yazabilirim, yapabilirim bunu.
Reklamları atlayabilirim ve borç kağıtlarını.
İstifa edebilirim.
Sakinim yine de ve hafifim...
Ilık sulara bırakabilirim gövdemi.
Yarıda bıraktığım okulumdan, bir gömlek anısı yapabilirim.
Dikebilirim, onarırım, daha iyisini bile yapabilirim.
Öneri sunarım, ödevlerimi yaparım, akıllı olurum.
İşin iyisi mi aferin alırım.
Susarım, hapsolurum, ellerim demirin soğukluğunu hisseder
Deli bile olurum.
