Gözlerin hep mi sağanak yağmur gibi
bakar
Yoksa bana mı özel sonbaharın
Sözlerin hep mi böyle keser kalpleri
Yoksa sadece bana mı bu inatçı ayazın
Kalbin hep üşütür mü böyle kendini seveni
Yaprak yığınlarının üzerine iter mi
Gri gri kümelenir
Yağar mı üzerine sonra?
Bence senin sonbaharın kışından daha sert
Dengelerinin arasında kaybolan soluk turuncu renk
Yolunu kaybeden bir su damlası mavi gözler
Ve yeşil ten,
Bırakır yerini sonbaharında
Eskimiş gri gözler
Ve kahverengi ten
Ama artık yeter!
Bana bahardan es.
Çiçeklerden es.
Papatyalar, karanfiller, güller...
Yaz yağmuru kokusu
En çok da yemyeşil yapraklardan
Es bana!
Buğulu buğulu
Saçlarımı hafifçe dalgalandırarak
Gözyaşlarımı önüne katarak
Bir daha asla sonbahar gelmeyecekmiş gibi
Es.
