Yağmurun şiddeti arttıkça adımları yavaşlıyordu. Olabildiğince yavaş gitmek istiyor, mümkünse yağmur damlalarının onu yerin dibine gömmesini bekliyordu. Yorulmuştu, daha da yorulacaktı elbette ama şimdi bu yorgunluğun tadını kendini yağmura esir ederek çıkarmak istedi. Islandı. Saatlerce ıslandı. Onu merak eden çok kişi vardı, aradıklarında açıklamasını yaptı ve ıslanmaya devam etti. Vakit geç olup dolunca eve gitti ama aklından o anı asla çıkarmadı. Pişmanlık ve acıma duygusu yoktu içinde, hiçbir şey hissetmiyordu. Katildi fakat katil gibi bile hissetmiyordu...
