Hafif bir yel esiyor bu gece,
İnsan fısıltılarından doğru, yüzüme.
Ezmekte ruhumu bu ruhsuz çehre
Ayna ben ve benden öte.
Sanki hissizleştim ben git gide.
Yalnızlaştım, kendime küstükçe…
Ağaçlardan bir bir kuşlar düştükçe;
Uçmak zor göründü birden gözüme.
Atman lazım o tekmeyi ben düştükçe
Zordu ama güçlendim gün geçtikçe.
