Gölgelerle evlenmiş çocuklar gördüm.
Yüzleri, güneşe dönüktü.
Büyüdüler,
Yüzleri, güneşe dönmüştü.
İçtiler, başları dönmüştü.
Güneşin etrafında döndüler...
Hafif bir yel esiyor bu gece,
İnsan fısıltılarından doğru, yüzüme.
Ezmekte ruhumu bu ruhsuz çehre
Ayna ben ve benden öte.
Sanki hissizleştim ben git gid...
Ne bir ev ne bir yurt istediğim.
Sensin o kuş, yüreğimde beslediğim.
Hep hissettim, bilir misin sevgilim?
Sen ölmedin.
Parladı ya o karanlıkta sisli gözl...
Klasik hayatın, klasik sorunlarının verdiği;
Pek de klasik olmayan bu acı hissi.
Alışılmışın dışında, hiç ummadığım bir anda,
Göğsüme bir gece gibi ansızı...
Özledim mi desem yoksa gözyaşlarım mı tükendi
Sensizlikten yorulduğum gecenin sabahını görmek istemiyorum artık
Nerede kaldı o günler geçip gittiler
Aklım...
çok olmamak az da olmamak.
var olmaya çalışırken hep kaybolmak.
bir serap gibi, çölde geçen susuz gecelerde;
bir serap gibi.
yokluğumuzun bu ıssız çölü.
...
…
gözyaşı kusmak istiyorum
çünkü gözlerim çok yorgun
en büyük korkumdu boğulmak
boğuluyorum
sanki koskoca okyanusta
tek başımayım
en büyük korkumdu ya...
Yükleniyor...
İçeriğin sonu
Yüklenecek başka sayfa yok
