Klasik hayatın, klasik sorunlarının verdiği;
Pek de klasik olmayan bu acı hissi.
Alışılmışın dışında, hiç ummadığım bir anda,
Göğsüme bir gece gibi ansızın çöken çığlık sesi.
Yastığa gömer kimisi,
Kimisi yutar nefretini.
Soluk vermeye nefesi kalmazken,
Konuşmaya çalışır kimisi.
Bir solukluk zamanı mı yoktur?
Yoksa mecali mi?
