Soğuk havalar gibi oldum iyiden iyiye
Onlar gibi üşüten kasvet dolu
İnsanların arasına ısınmak için karışıyorum çoğu zaman
Öyle bir soğumuşum ki hayattan
Gözlerim buz kestiriyor ortalığı
Öyle bir soğukluk ki bu kaçırıveriyor kalabalığı
Kendi kendime yeterim derken sürekli
Yetememişliği sindiremedi içim
Güçsüzlüğün hazımsılığı var bu aralar içimde
Bir şişe sodayla geçecek bir şey değil bu.
Bana soda da lazım değil
Omzumu hafifçe sıkan bir elle ancak geçebilecek bir şey bu belkide
Belki de bir sıcaklıktır bunu bitirecek olan, bilemem.
Ağızımda çiğnenmiş kelebek kanatlarından arta kalanlar var.
Ne canlandırabildim onları tekrardan
Ne çıkartıp atabildim dudağımın kenarından
Ne uyuduğum uykulardan bir verim alabiliyorum
Ne de gezindiğim yerlerden
Hep bir boşluk hep bir bastırılmışlık alıkoyuyor beni hayattan
Bir hüzündür tutturdum gitti
Daha küçükken atılmıştım kederin kucağına
Hüzün büyüttü beni kollarında
Hep yarım kalmışların hikayelerini anlattı bana, ben uyurken
Kulaklarımda paslı ninniler kaldı anlayacağın
Hislerine sırtını dönmüş yarım akıllı bir kadınım artık.
Dönüştüğüm bu şekli de seviyorum.
Olanı olduğu gibi kabul etmeyi öğrendim artık
Bana bakanlar farklılığımı, uzaklığımı görürler belki
Oysa ben baktığınız yer de bile değilim
Bazen ben, benliğimde bile olmuyorum.
İçinizde ne varsa bana baktığınızda gördüğünüz şeydir o aslında
Sevgiyi görüyorsan eğer seviyorsundur kendini
Yalnızlığı görüyorsan eğer kimsesizliği arıyordur gözlerin
Kendini görüyorsan eğer bende
O zaman içine dönebilmişsindir
İşte o zaman benim ayna olduğumu anlayabilmişsindir.
BÜŞRA AYÜLKÜ
