Mevsimler geçti üzerimden.

Nefes nefese ruhumun peşinden,

Alemin sırrına şiir ararken ben,

Soğuk aynalara değdi yüzüm.


Çocukluk hüznünden kalma çizgilerle dolu,

Bu solgun, bu bıkmış,

Bu yenilgiler haritası...

Yüzüm,

Umudumun kırık aynası...


Ben miyim?

Dokunduğum o fotoğraf.

Omuzları düşük, gözleri küsmüş

Gülmek bilmeyen, o çelimsiz küçük.


Ben miyim?

Mevcut savaşlar içinde,

En çok kendine yenilen.

Bir savrulmanın eşiğinde,

Sinesine fırtınalar ekleyen.


Ben miyim?

Sığındığım sessizlik,

Sarıldığım yalnızlık,

Tutunduğum incelik,

Yitirdiğim o çocukluk.


Ben miyim?

Aynalarda değişmeyen hüzün.