Canımın, sıkılma hakkı dahi yoktu, canım sadece can çekişirken özgürdü.


İnsan bir belirsizlikler düğümü; insanlar tarafından, insan hakkında söylenen her söz, onu bir kalıba uydurma çabasına matuf olarak söylendiği için, onun sınırlarını çizmek şöyle dursun, onun esrarengiz hüviyetini katmerlemiştir.


Mesela aynaya akseden görüntü, insanın kendisi midir, yoksa ayna bizzat kendisi mi çizer bizim portremizi?


“Biz kimiz, kime âidiz?

Nereden geldik, nereye gidiyoruz?” gibi sorulara ‘ayna’ cevabını veremeyeceğimize göre aynanın da bir suçu yok, suç; bakan ama göremeyen, anlayan ama idrâk edemeyen, tezekkür etmeden tedebbüre yeltenen âtıl ve güdük kalmış ve artık kendine dahi sözü geçmeyen körpe zihinlerimizde.

Yani öz be öz kendimizde, suçluyuz biz, en masumumuz bile bu suçun ortağı.


Kardeşimizi, komşumuzu, sevgilimizi düşünmeden evvel kendini güvence altına almaya çalışan bizlerde.

Her fırsatta insanlıktan ve medeniyetten dem vuran, bir hata gördüğünde eliyle ve diliyle köküne kadar eşeleyen, suçluya ilk taşı atmak için pusuya yatan, suyu ateşi söndürmek için değil ateşi harlamak için az az sunanlarda, yani bizlerde. 


Soruyorum; biz ne kadar dürüstüz ki aynaya düzgün bir şey yansısın istiyoruz?

Bu kadar yeter.


Bir beyitle noktalayalım; 


“Bana benden gelir her ne olursa

Başım selâmet bulur dilim durursa.”


Aslında benim yazım burada noktalandı, müsaadenizle beyit de kendi sözünü söylesin:


Hâsılı kelâm:

Bir dem sükût, bir nefes tefekkür, bir lahza nedâmet ve maalesef yolun başına geri dönüş. 


Evet, maalesef ben bu yazıyı kaleme aldıktan, sizler de bu yazıyı okuduktan epey kısa bir süre sonra hepimiz başa döneceğiz, bir yel esip geçmiş gibi efkâra(düşüncelere) boğulacağız, sorgulayacağız bir şeyleri ama yine haklı ve gururlu bir şekilde kutlu yolumuzun başında gururla beklemeye devam edeceğiz.


Hem hayat, insanı yolun başında bırakmaya yemin etmiş bir yargıç değil midir?

Evet, öyledir. 


Çözüm nedir peki?

Yolun sonuna inanmaktır.


Başa dönmek bu inancı zedelemez mi?

Evet, başa dönmek bu inanca gem vurur, bu yüzden başa dönme, aslına rücû et.


Vesselam...