biz her şeyden önce
iki dosttuk seninle
çarpık kentleşmenin
çarpık sevişmelerinde doğan
ve o büyük yalnızlığı sırtlayan
babadan kalma
biz her şeyden önce
iki kaçaktık seninle
omzumuzda hiç yoktan suçlar
ve ellerimizde günahlarla
özleşir dururduk yitik çocukluğumuzda
biz her şeyden önce
bir sırdık seninle
edepsizce çoğalan kuytularda
ve aynı suçtan aranan
zehir zemberek uykularımızda
ah bir kereler olsun
ceylan gözlüm
kavuşamadı gitti bahtımız
şimdi ellerin ellerimde
uyanmak vardı
