Kayra İncirkuş

biz aslında herkes kadardık

herkes kadar yalnız

çünkü herkes biraz yalnızdır

birimiz hasta oldu mu hepimiz hastaydık

ikişer üçer girerdik o daracık mezar...

büyükçe bir tabure çekti, oturdu

hep böyle yaşadım dedi

soluk soluğaydı elleri

elleri, bir sağıra anlatır gibi

ateş tutuyorlardı o gece

yaşamak dedi, re...

ve şiirden hiç mi hiç anlamam ben

iki lafı da bir araya getiremem

ama ne hikmetse

şair olurum seni yazdığım vakit

öyle vakitlerde

gücüm yetmez aklımın d...

bir sevdiğim vardı varken ne güzel

parmakları kirpikleri bir şahane

yanakları avuçları

yaşamaya türlü bahane

beyaz entarisi saçlarında elleri

kokusu ki ...

sıkıştırıyorum mengenelerini ruhumun

biliyorum bu son yaşamak

sentetik olmayan son çocuğun

son sevinci

güneş bir daha böyle ısıtmayacak

ellerim çürüyorl...

delikmiş altı ben topladım sanırdım

dökülmüş yıldızlar zulamdan tek tek

daha yiyemeden tükenmiş azığım

oysa yetermiş insana zeytin ekmek

delikmiş altı be...

Aldanmışlığın o yavan tadı

bir ağu gibi boğazımda

perdeleri sararmış erguvanlar

kanıyor pervazlarımdan

kara yılanlar öldürdüm düşümde

şimdi afaktan da s...

“Bak anne, işte orada. Bize doğru geliyor, görmüyor musun? Baksana nasıl da büyüdü. Kapkara bir şey.”

Gözlerim yavaşça açıyorum. Annem, bir eli alnımda, diğ...