Ayrılık

Nefret, nefret... Biricik sevgilim terk et beni. Bu ilişkinin geleceği benimkini yutuyor. Diş fırçanı da al git bu evden. Sen yere attığın çoraplar sanıyorsun ama fikirlerin kirletiyor bu evi. Sana aşıktım. Halâ daha vazgeçebilmiş değilim. Ama senle yaşamak senle ölmekten de yaşamaktan da beter. Beni uyanık tuttuğun ve koruduğun için teşekkür ederim sana. İyi bir aşk olamasan da iyi bir derstin. Ama ben mezun olmak istiyorum bu hengameden. Arkandan bol içkili bir balo yapıp veda etmek istiyorum sana. Öğrenmek değil deneyimlemek istiyorum. Düşmek istiyorum insanların dipsiz çukurlarına. Sahte bir öpücük ve terlemeden sevişmek... hayali bile güzel ... Kim bilir ne acılar bekliyor beni. O kadar heyecanlıyım ki. Yanlış anlama ben kendini körü körüne yakacak birisi olmadım asla. Öyle derin bir yara açacağım ki kalbimin odaları artık amerikan mutfak olmayacak. Gerçek bir malikane olacak. Acılarımın koridorunun sonuna aşk ekleyeceğim. Öyle bir güleceğim ki ben bile beni tanıyamayacağım. Tek ihtiyacım olan gitmen... Git de bırakayım artık. Tutunduğum o dalları sığındığım o limanları... Bırakmazsam nasıl korkusuz bir kaptan olacağım hırçın dalgaların üstünde? Ne anlatacağım torunlarıma? Albümlere bakarken bu yılın fotoğraflarında "Aferim bana iyi oldu kimseye güvenmediğim yoksa burada olacaktı o insanlar,yakıp yırtmak yorardı" demeyeceğim.Yara almamak uğruna yalnız kalmak canıma tak etti .Nefes almak istiyorum öyle alelden aleden değil. Ciğerlerim yangın yerine dönsün, gözyaşımda ,terimde ,kanımda boğulayım...Koşacağım. Nereye diyen olursa götürdüğü yere diyeceğim. Bağıracağım. Bazı insanlardan intikamımı alıp bazı insanlara da teşekkür edeceğim. Aman allahım konuştukça çıkıyorum. Ne kadar eksik kalmışım ,ne çok şey kaçırmışım. İyisi mi yakalamak için şu tozlanmasın diye giymediğim spor ayakkabılarımı çıkarmalı.