neydi azizem,
sessizliğin içinde
ülfetin kıskacında
sıyrılıp akrep gibi
anılar tepesinde
bizi seyre gark eden
beklenen bir savleti
hissimize oldurtan
bir kabus gibi
korkunun eşiğine
kıyısına getirten
evimizin önünde
elimizde fesleğen
gönlümüzde süreğen
hüznümüzü yıkık
duvarlara çeviren
neydi azizem
