yaşadığım her aksiliğe adını verdim
ne olur bağışla
beni sev diye çırpınışlarım bitti
bağışla
seni bulmak adına karıştığım kalabalıklardan köşe bucak kaçıyorum
bağışla
gül gonca yüzünü unuttum
bağışla
yaşamak uğruna canhıraş çırpınışlarını sevgisizliğine veriyorum
bağışla
seni annenmiş gibi sevmelerim bitti
bağışla
özleminde sarıldığım kokunu rüzgarlara bıraktım
bağışla
artık özlemiyorum
bağışla
belki gelirsin diye beklediğim eşiklerden gideli çok oldu
bağışla
toprağında açan çiçeklere başkalarının avcundan sularla büyütüyorum
bağışla
biri anlar, alır göğsünde yumuşatır diye acımı haykırışlarım bitti
bağışla
sensizlik içimde sonsuzluğa dönüştü
bağışla
güller ekerdim kırık pencerelerine senin pencerelerinden bakardım dünyaya
gül kurudu
bağışla
tanrıya seni övmelerim bitti
bağışla
utanıyorum
bağışla
söz ettiğim acılarım değil senden ötürü
acım acını geçeli çok oldu
bağışla
bak yollar artık sana çıkmıyor, yollar yolunda tükendi
bağışla
kaç mevsim sonbahar, ılık akşamüstü esmelerin yerini yaprak gibi titreyişlerim bıraktı
sana uzanmayan ellerimi
bağışla
tepelerinden göğüne ebemkuşağı sevdam şimdilerde fırtınadan kalan bir dinilti yalnızca
sevda dediğin kaç renk eder?
sorma
bağışla
söylesene hep orada diye değersizleştirilmeli mi insan yoksa kıymetlenmeli mi?
yiten şeylerin ardından konuşulmaz
bağışla
bunlar son satırlar
son sigaralar
son içişler
son kaçışlar
son sevişmeleri yüreğimin
bağışla
iyileşmek için affetmek gerekmez
seni hiçbir zaman affetmeyeceğim
en çok bunun için
bağışla
berfin tusun
2024-11-01T23:52:45+03:00güzel yorumlarınız için teşekkür ederim, benim için çok kıymetli 💕
Umay Maral
2024-11-01T23:25:52+03:00Çok yeteneklisiniz tebrik ederim,yüreğinize sağlık. "İnsanın acısı sevgisi kadar."
berfin tusun
2024-11-01T21:34:04+03:00teşekkür ederiiim
Çağkan
2024-11-01T21:30:56+03:00seni annenmis gibi sevmeler... o cocugu gorebilmek ve sefkat gosterebilmek. dokunakli maalesef. kaleminize saglik.