Sen!
Baharın çiçeği,
Açarken yaprağını güneşe karşı,
Bilmiyor musun?
Dünyamdaki kışı.
Sınırlı bir zaman için,
Baharla ölen sensin.
Bu nasıl bir feda ki?
Böylesine bir cesarete hasret.
Ve tutam tutam koparılan sen!
Hiç mi acımıyor tenin?
Beni acınası bir dertle başbaşa bırakan sensin.
