Rengarenk hayallerle süslerken uykumuzu
Hangi gecenin siyahıydı kalbimizi karartan
Baharda açan çiçeklerimizin ruhunu
Kim bu gönül bahçesinden kopartan
Gözlerimi kör eden zifiri karanlıkta
Solmuş dikenli bir gülüm şimdi
Dokunsan dikenim kalır avucunda
Bir başıma bıraksan kırarlar kalbimi
Işığım yok kendimi toplamaya
Ayakta tutan can suyum sendin
Yine gel baharda beni koklamaya
İlkbaharımdın, sonum sensin
