Yüzyıllardır aynı hikaye, rüzgarlar taşır dertleri

Tütsüler çöreklenir gecemizin üstüne,

Gece, beni öldüren bir hiçsizlik katilidir.

Ve hiçler devrilir, deliller kalır geride.


Yüzyıllardır aynı hikaye, yağmurlar ağlaşır benim için

Oysa unuttuğumdan gözyaşlarımı kaleme çevirmeyi

Bu kutlu görevi ellerime verdiğimden beri

Yazıyorum. Yazmak kaldı geride.


Yüzyıllardır aynı hikaye, dünyanın sonu yokmuş gibi

Tarihini unutur benliğim ve yapışır dudaklarıma sessizlik

Unutulur gider mezarlığın yeri

Talihimdir, ne son ne de ilk...


Göz çukurlarıma hücum eder akıncılar

Düşer toprağa alnımdan dökülen annemin şefkati

Buğulu gözlerimde bir umut yeşillenir,

Tebessüm eder bana kurtuluşumun reçetesi,


"Şair, bizi de unutma emi..."