Sanırım hayatımın en zor dönemlerinden birindeyim. Her şeyin olumsuz gittiği, bir şeyi yoluna koyamadan diğer aksiliklerin de arkaya arkaya geldiği bir dönemdeyim. Kendimi hiç bu kadar çaresiz, yorgun, başaramayacak gibi hissettiğim olmamıştı. Düzeltme, hayatımın en zor dönemindeyim. Sinirlerim yıpranmış tahminimce. Ellerim zangır zangır titriyor ara ara. Dışarıdan görenler halime bakakalıyor. Hayatımı tekrar nasıl düzene koyacağım? Kendime güvenimi tekrar nasıl kazanacağım? Ne kendimin ne de çevremdeki insanların hayatını düzene koyamıyorum. Aynada gördüğüm bu soluk ten kimin? Bu dağılmış insan kim? Ne istediğimi bilen biri oldum hayatımın her anında. Peki ya şimdi ben ne istiyorum? Bu hayattan... Bu insanlardan... Belirsizliğe tahammülü olmayan bir insanın artık hayatındaki her olayın belirsiz olması insanı sinirlendiriyor. Düşünmekten mi bu hale geldim? Yoksa kafaya takmaktan mı? Artık ben de bilmiyorum. Bak bana, ne hale getirdiniz beni. Bak bana ve gör ne hale geldiğimi...