Tavanı işlemeli bir mâbedde
Yonta yonta izini siliyorum zamanın.
Bendir bu, ışık geçirmez, adımlarım dışarı içimden.
Ne vakit dönsem yüzümü yeryüzüne
Sri Lanka'da bir kuş havalanıyor çığlık çığlığa,
Zulümle kanayan insanlığa doğru
Umut tohumlarını saçarak süzülüyor.
Ne uzaktır şimdi sessiz okyanus kıyıları
El değmemiş yeşillikleri, hırpalanmamış çıplak insanları
Bir yanda gürül gürül nehirler,
Bir uçta çoraklığı orta dünyanın
Savaş kopar avuçlamak için bir tas suyu
Ne için bir bilsem açlığı bu tok karınların.
Ey en tepedeki rüzgar, es,es üzerime!
Savur beni bu acı topraklardan uzağa.
