Bir haykırış başlatır her şeyi dediler. Bu, anne karnından çıkınca birinci beleşçilik döneminin bittiğini anladığında gelen sevimsiz çığlık mı? Yoksa beni kimse anlamıyor dönemiyle gerileyen, masumiyetin arkasından atılan hüzünlü ağıt mı? Ben de bir çığlık attım bugün, evet. Bilmem kaçıncı çığlık bu. Gülme de ver oradan bir sigara ey kulları borçlu bakkal. Anlatacağım sana. Kimseye değil ama sana anlatacağım. Sayfa sayfa haykırdım, yırttım. Ama hiçbiri başlatmadı hiçbir şeyi. Zam geldi deme, kalbim dayanmaz. Al sana on beş kağıt, şimdi dinle beni. Uyandığımdan beri zihnimde susmayan bir çığlık var. Çok oluyor uyanalı. Hiçbir şeyi başlatmadı.


Beni kandırdılar mı yüce bakkal? Bir haykırış, başlatmıyor mu her şeyi? 

E doğruysa madem, ben kaçıncı başlangıcımı yaşıyorum sen söyle bana. Yok, ben deli değilim. Ama bir deli var kafamda, susmuyor. Ben ona karışamam. Deliyle deli olunmaz derler. Ne çok şey derler. Bir çayını içerdim ama evde çığlıklar aç, beni bekler.