Günlerin evveline saklanıyorum.

Sanıyorum ki çocukluğum vefalı dosttur.

Sadakatini ölçüyorum ötedeki oyunların

Düşüp kalktığım sokakları sarınıyorum.


İhanetinden kendimi muhafaza edemiyorum

Devran dönüyor, hüsran düşüyor bahtıma

Nereye koşsam muvaffak olamıyorum,

Zihnim dolu pranga.


Her daim zehir akıtırsan dilinden

Zulme eşdeğer sayılır adın

Aştığın yollar nedir ki sanki, gül müdür diken mi?

Benim batıp çıktığım yolların hepsi veremli.


Koca bir salgına müptela elin

Bir bilsem, şimdi hangi ellerinsin

Uzanıp duruyorum ateşine hasrettir yerim yurdum

Bahtıma ziyan dolu hayali kedersin.