Parmaklarımı aldın, serçe parmağımı
Işıklı bir caddede, binlerce yaranın kapanışına doğru
Bir unutuş ki sanarsın zaman duracak
Gecesinden geçilmez bir yazı,
Gündüze çekilmez nasıl?
Yolların göğüne sunuldu da oracıkta
Canın mı yandı sevmekten bir geceyi senin?
Canımın kıymeti, delilsiz bir bilmeceyi
Çözülmez düğümlere koyup unutma
Parmaklarımı aldın, izsiz, işaretsiz kaldım
Acıktım, yoruldum, bakışım yitti doyur beni
Al, itirazlardan geçir
Sevmekse tut, gecenin tanrısına duyur beni
Al ellerimi, omzumu al kaldıysa
Sakın şarkısından, yalnızlıktan sakın kırılırım
Saçlarına ver, miftah diyeyim kızıldan aldıysa
Yoksa aç ağuşun benim olsun isterim.
Bana durmayı öğreten, zaman böyle mi işler?
Geçip gitmiyor üstümden, gidemiyorum senden
Kışlar üşütüyor yüzünü kuşlarımın
Baygın insanların sıcağına kalıyorum
Baktığım uzaklarda hiç kadar çok olan
Göremediğim yakında nasıl yakarsın canımı
Parmaklarımı aldın, kağıtların çözüldü
Uzağın, izanın böylesi bize mi yazıldı?
Parmaklarımı aldın, fotoğrafta kaldım
Okudun bir mani gibi alın yazımı orada
Yüzüm senindi bu yokuşlu dünyada
Suvarsan yine saçlarımı sabaha
Aklım dizgine susar, kalır mıydı arada?
Parmaklarımı aldın.
Helal hoş olsun.
