Dolunay olmasına ramak kalmış günün gecesindeyim.

Evler anadan üryan yalpalamış ay ışığıyla giyiniyor.


İnsanoğlunun yapay ışıklarıyla çarpışıyor.

Ve kime göre kazanan belli olmuyor.


Ayın sayfalara dolduğunu gören yok.

Kurak kış,

yalan sokak kovalamacısıydı satırlarımda.


Boşluğa bakış dram filmleri çekermişçesine.

Tek tek sönmüş hece ışıkları ve duraklamış şair.

Ve son satırı kalbine yazmışım gecemde.