Oradasın biliyorum gitmedin hiçbir yere
Sensin o muzırca gülümseyen yeşilliklere
Tersine taranmış saçın bu sabah
İstikrarla bakıyor göğe
Savuruyor hergele rüzgar saçaklı resmini
Geziniyor ortada bir Shakespeare hayaleti
Biliyorum zihninin dehlizlerinde yankı yapıyor sesi
Önce piyonları oynaman gerekirken bozmuşsun dengeyi
Atları sürmüşsün geleceğe
Şahı bırakmışsın geride
Korkusuzca yürümüşsün bu ince çizgiyi
Elinin tersiyle itmişsin sana sunulan güzellikleri
Çünkü kendin yazmak istedin kaderini
Ama bak, o uçuşan senin saç telin mi?
Her saç telin bir umut barındırır besbelli
Fakat saplanmışsın sen de bu çamura
Çıkmak ne mümkün çıkmaya çalışmak değil akıl işi
Şimdi yıkılmak gerek manipülatif toplumun normatif değerlerine
Ambargo koymuşlar dün gece hayallere
Direnmek büyük bir meziyettir öyleyse…
