bazen olur,
bundan sonra artık dünya devam etmez sanırsın.
Ay'ın dönüşünün senin acınla son bulacağına inanırsın.
bazen olur,
yerkürenin etrafında dönen Ay'a bile kırılırsın.
hep savaşıp yenildiğin hayatın mücadelesini galaksilere taşırsın.
bazen olur,
saatin tik taklarını bağrında duyarsın.
öyle sessiz olur ki her şey, boşluğun içinde boyutların yitip gidecek sanırsın.
bazı sabahlar,
içtiğin su acılaşır,
hava kurşun gibi ağırlaşır.
hâlâ nefes alıyor olmana bile şaşırırsın.
bazen olur,
geçmişte kalbini çok kırdığın, şimdi toprak olan babaannene sarılırsın.
keşke bu cehennem gibi evin saati değil de senin köstekli saatinin sesini duysaydım.
papatyaları severdi babaannem,
fotoğraflarda, ilk defa bahçe görmüş gibi gülümserdi.
hep torbasının içinde çocuklara verecek birkaç abur cuburu vardı.
bazen olur babaannenin abur cubur verip unuttuğu çocuk olsaydın
her şeyin farklı olacağına inanırsın.
kendini affetmek,
bazen dünyanın en integral sorusundan zor olur.
hâlâ kendinle anlaştığına şaşarsın.
