olmasaydın seni düşünürdüm 

inan, varken de öyle 

uzaktan ayak sesleri ürpererek bekliyor ardımda

gölgen yetimhane

zakkumlar da cennet benekleri sesinin

güzel bir adamın ölümü

ölümüm güzel adında

üstün ince üşümüyorum sevgilim 

gece dehlizlerinde yan yana

eylül 

kelime olmaktan fazlası aramızda 

kaçan yıllar, uzak fenerler 

omzundaydı başım, elin bahtımda 

biz seninle hep gülerek

on yıla daha hazır mıyız mesela

geçip giden kış için övgü 

orada bir fotoğrafız seninle yaşımız hep yirmi

ben seni büyütüyorum, sen de beni 

durmadan ve daima 

öpüyorum durgun sularda çiçek açmış adımlarını 

olmasan hep seni düşünürdüm

varken de yine

bütün çaresizliklerimizi dizeceğiz çocukların okumayı öğrendiği iplerden kirpiklerine.