Bedbinlik


Bir pazar gecesiydi

Ellerimde ateş parçalarıyla kırılmayı bekledim

Bölüşmedim günahlarımı kimseyle

Gövdemle durdum ölüm ihtimali karşısında

Durdum, yaşanılsın yaşanılacak olan diye


Biri güldü emaneten yüzüme

Biri geceyi kurşunladı

Hepsine küfrettim öfkemi ele verip

Kalabalık bir cadde beğendim, kibrimi tekmelettim

Silkeleyip üzerimi yolumu tuttum


İşte ben Simurg'un Zal'iyim

Gerçeğin son haliyim

Erişilmez yerlerde burnum kanaya kanaya ağladım

Cebimde bir kuş tüyü

Aklımda ölüm ve ölümsüzlük


Bir pazar gecesiydi

Çıldırmadan durdum kalabalık kere kalabalık caddede

Bekledim ölümü kanlarımı silmeden

Bekledim Azrail mi küstah yoksa burnumdan kanayan mı dedim


Kimseler gelmedi

Yaktım cebimdeki tüyü

Simurg bile gelmedi

Kaldırıp iki elimi göğe bir çift göz çizdim

Döndüm tüm aydınlatmalara

Yaşamak varsa şu zulmün koynunda

Ben de yaşar yaşlanırım dedim


Bir pazar gecesiydi

Bir ölüm ihtimaline Simurg'u sattım

Vefa benim için yaşamın gereği değil ki


Bir kepaze pazarlıktı

Unutamadım.