Her şeyin muhakkak bir bedelinin olması bazen beni rahatlıyor. Büyük, küçük, sıradan ya da farklı her şeyin. Hiçbir şey göründüğü kadar sade, temiz kalmıyor. Çabasız sandığımız kazançlar da öyle değil asla; haberdar olmadığımız götürüleri oluyor. İşte bu iyi geliyor bana. Kulağa her zaman hoş gelmese de bir şeyleri olduğundan çok daha adil gösteriyor yanıltıcı şekilde. Züğürt tesellisi gibi bir bakıma, avuntu. İhtiyacım olduğu için sarılıyorum tabii. Yoksa nasıl rahatlatayım kendimi… Dünyanın haksızlıklarıyla başa çıkılmıyor kolay kolay.
Başkalarının elindekileri düşünüp yapmıyorum bunu ama. Kendi hayatıma, yaşadıklarıma bakıyorum. Bana ait ihtimallerin üzerinden gidiyorum. Diğerlerini sadece canlı örnekler olarak görüyorum. Bak, şu adımı atabilseydim karşıma bunlar çıkacaktı, bu kararı verseydim şu zorluğa rast gelmek kaçınılmaz olacaktı, eğer o seçimi yapsaydım ben şimdiki ben olmayacaktım... Bilmiyorum; kafamda düşünceler, düşünceler, düşünceler.