Saraylar içinde pamuklara sarılı yalnızlığım
Çöllerde vaha gibi tensizliğim.
Bir ten hasreti çekerse bedenim
Bir tenin kahrını hatırlarım.
Keşke sadece bir ten verse hayat,
Bedenimin bir ihtiyacı giderilse.
Binbir ah vah ile gelir ihtiyaçları karşılamak bu dünyada,
Unutma!
Her şeyin bir bedeli vardır.
Unutma!
Her fayda bir ziyan yaratacak.
Somurtma ey insan!
Somurtma...
Bu dünya sana cennet değildir.
Bilmez miydin?
Bu dünyada yaşamak savaşmaktır.
Sadece savaşanlar yaşar.
Sadece dövüşmeyi göze alanlar kazanır.
Sen dövüşemeyecek kadar yorgun düşmüş savaşçı
Bir dünya hayal et,
hayal et ki sen kendin yarattın,
En çok kayıracağın değil mi kendin?
Her insan kendini kayırır...
Sen de bu düzende kayırılamayan biri olarak
Aynı şansa sahip olmadıklarınla savaşacaksın.
Bir ayıp yok bunda,
En doğrusu savaşmak,
Kuralsız dövüşmek hayatla.
Herkesin kendi kurallarıyla koyulduğu bu savaşta
Kimsenin sana bir faydası olmayacak!
Fayda sağlayan insanlara iyi bak!
Otur düşün bir süre...
Elbet senden borcunu geri alacak
Bu dünyada
Unutma!
Bedeli olamayan hiçbir şey olmayacak.
