Şaşıyorum tüm bu olanlara... Kafamda tasarlayıp duruyorum sonumu. Belki biraz cesaretim olsa yarınım olmaz. Yanlış bir şey söylemek istemiyorum, isyan etmek istemiyorum ama ben dayanamıyorum. Günden güne daha çok zorlaşıyor bu. Artık kendimi bastırmaya bile gücüm yok. Kimse beni anlamıyor. Anlasa çok uzun sürmüyor. Mutlu olmadım, bari mutsuz da olmayayım. Biliyordum, hep dedim, bir şey olacak... Oldu, bir kez daha oldu. Bir kez daha acizliğimi en derinden hissettim. Bir kez daha elim kolum bağlandı. Bir kez daha katledilmek istedim. Fiziksel bir acı bastırabilir bu acıyı. Hiç beklemediğim bir anım yok benim. O kadar yalnızım ki bu insan sürüsünün içinde... Günleri sayıyorum hemen bitsin diye. Uyuyorum sık sık unuturum belki diye. Ama her şey yerli yerinde, her şey olduğu gibi. Allah'ım, kaldıramıyorum... Elimi tut.