Kirlenir gri dediklerim biraz daha
Sığınıyorum kiremit rengi tutmuş aynalara
Soluyorum bembeyaz teninden
Gizlemişsin tüm buzlarını üzerime üzerime
Biliyorum saklı bana bahçelerin ve dünyaların bana yasak
Dengesiz dediğin her şeyde fazla fazla yürüdüm
Bilincimden hallice,
Manik sulardan içerken düşe düşe duygularım
Adını duyarken bu yalpalama hali,
Biliyorum tüm mavileri sen giyindin ve tüm beyazları yuttun
Kurşunilerden geçtikçe,
Alıştım nefes almaya,
Gecelere ayıp kaçar,
Ve ansızın davranırım ben,
Gördüklerimin kurbanıyım,
Bembeyaz olan sende susuyorum,
Parçalanıyor kelimeler,
Ben de onlardan mı ne,
Sağlamlaştıramıyorum yerimi,
Aynalara alışma,
Yürüme boş odalarda,
Bir güneşin yalancı ışımasına da sığın,
Yine de olma kendinden,
Hep bir şansın, tesadüflerin ağzındayız,
Uyanırken ağzı bozuk uykulardan,
Beni oturmaya iter bu yalnızlık,
Etkisiz bir füze yapar beni, kendime
Doğru ya unutuyorum düzeni,
Utanıyorum grilerden.
