Unutulmanın kaçınılmazlığıyım.
Hafızalardan tek tek silinmenin, anıları tek tek terk etmenin çaresizliğiyim.
Olmak isteyip de olunamayan her bir şehrin kaotik enkazıyım.
Sevilmemenin, değersizliğin verdiği soğuk yanığı tadındaki ıstırabın ta kendisiyim.
Ölümden çok ölümün uğramadığı her bir anın kemik kırığı tadındaki acısıyım.
Aşağılanmış, hor görülmüş insanların ırzına geçilmiş son cesaret kırıntısıyım.
Varlığı fark edilmeden bu dünyayı terk-i diyar eylemiş yolcuların sükunetiyim.
Hayal kırıklıklarıyla kanamış insanların gözyaşlarıyım.
Köhne evlerin üvey evlatlarının masaya dökülmüş düşük omuzlarıyım,
Eğik başları, bükük boyunlarıyım...
Yalancıların en inanılmaz gerçekleri,
Kendini kandıranların en akıl almaz yalanlarıyım...
Ben de bilmiyorum inanın!
Hiçbir yerde böylesine yokken nasıl her yerde bu kadar varım...
