Terk edilmiş bir binayım şimdilerde.

Boş odalarımda korkularım saklı.

Yuva yapmış güvercinler içerime.

Onlar da kalıcı değil, gökyüzüne sevdalı.

Çatlamış duvarlarımda geçmişin acı izi.

Kimse uğramıyor, çalmıyor kapının zili.

Gündüz eski bir bina, gece tenhayım.

Penceremde kurumuş çiçekler, rüzgara boyun eğmiş camlarım.

Sen de yoksun artık, yakında ben de olmayacağım.