Sancı verdim beni doğurana, doğdum bilinmezliğe.

Boş bir tenekeydim

Boyun eğdim kendini bilmezlere.

Ağlarken susmayı,

suskunken korkmayı,

göz yaşımdan tutmayı,

şımarıp, koşmaktan önce öğrendim.



Kedi varmış bu dünya'da,

kuş varmış.

Toprağı, taşı, bulutu varmış.

Çeşit çeşit çiçekler

ve onların huzurlu kokuları varmış.

Bu dünya'nın bal yapan arıları,

dikenli çalıları,

boyumu geçen suları varmış.


...

Her şey varmış,bir ben yokmuşum.


Uzun yollardan geldim

varlığımla coşmuşum.

Yürüdüm sanarken aslında koşmuşum.

Aç değilim desem ikna edemem

Susuz musun? sorusuna

cevap bile veremem.

Koşarken çok yorulmuşum.


Doymayı ümit ederken ben,bir bakmışım

gözlerimi usul usul yummuşum.


.